Schuld en schaamte (2)
Hij kijkt me aan, niet eens verwijtend...
Deed hij dat maar wel, dan kon ik me er rot om voelen, gevoelsmatig boete doen. Maar hij kijkt alsof er nooit iets gebeurd is, alsof de streek die ik hem geleverd heb te min is om er op te reageren. Ik kijk terug. Wordt dan kwaad, rotzak, roep ik in gedachten. Ik verdien het, trek je neus voor me op, negeer me, loop van me weg desnoods. Maar laat me boeten voor mijn verraad en laat me niet tot in de lengte der dagen met dat verdomde en verdiende schuldgevoel zitten.
Hij neemt een hapje van zijn eten, sabbelt aan zijn drinken en wandelt in de rondte zoals alleen hij dat kan doen. Dan doet hij eindelijk wat ik hem gevraagd heb: hij pist over m'n nieuwe shirt, bijt m'n schoenveters door en negeert me verder...
Ik laat nooit meer een cavia castreren...
acht reacties
-
Word is in de gebiedende wijs zonder ‘t’. Misschien luistert ie d?n!
-
Dat is ook wel het meest wrede wat je een cavia kunt aandoen. Hoeveel vertier blijft er over in een caviahokje zonder lust en passie? Nee Suffie, blijf jij je nog maar even schuldig voelen. Jouw cavia heeft karakter.
-
En je hebt zeker maar ??n cavia?
-
Wees blij dat het je cavia is, stel je voor dat jij over het nieuwe shirt van suffinnetje moest pissen en dan haar veters moest doorbijten. Dan zou er toch heel wat meer te bespreken zijn….
-
Mibi, dat soort spelletjes bespreek ik liever niet op mijn weblog…
-
Maar het zou wel om te smullen zijn.
Verder heb ik nog een katje van 10 weken. Met alles er nog op-en-aan. Tips?
-
hou de kooi maar dicht als je gaat douchen zijn blik staat nog steeds op wraak.
Het komt vast weer goed tussen jullie, echt.
Pollie
(URL)
18-09-’04 16:50